در عصر حاضر درهرسطحی از مدیریت، درک و تحلیل تمام فرصت‌ها و موقعیت‌های تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی در عرصه‌های مختلف اقتصادی و اجتماعی از طریق انجام مطالعات و تجزیه و تحلیل جامع امکان‌پذیر است. از طرف دیگر تغییر ساختارهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در قرن حاضر و پیچیده‌تر شدن شرایط تصمیم‌گیری، موضوع انجام مطالعات علمی و کارشناسانه به منظور افزایش توانایی و دقت تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی برای ماندگاری در بازار رقابتی و ارتقای کیفیت و شاخص‌های موجود در تمامی عرصه‌های فعالیت را بیش از پیش مورد توجه قرار داده است. از این رو است که شاهدیم در بسیاری از کشورهای پیشرفته و حتی در حال توسعه، این نیاز با ایجاد و استقرار کانون‌‎های تفکر و مؤسسات مشابه و برخوردار از نیروهای زبده و اندیشمند تأمین گردیده است. در واقع این کانون‌ها که از آنها با عنوان کانون تفکر یا اندیشگاه یاد می‌شود، به نوعی حلقه واسط سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری دولت و جامعه می‌باشند که با ارائه تحلیل‌ها، نقطه‌ نظرات علمی و کارشناسانه، نقش مشاوره برای تصمیم‌گیران در سطوح مختلف را ایفا می‌کنند.